Hoy en el Facebook colgué la imagen que veis. Una persona al verla me dijo "violencia no". Me pareció el típico comentario bien intencionado, pero mal reflexionado. Os pongo como reflexión lo que fui poniendo allí sobre eso de "violencia no"... Es un debate interesante.
Eso como frase queda muy bien... ojalá el mundo fuera pacífico, yo soy el primero que lo deseo... Pero violencia es provocar y jugar en bolsa con el hambre, violencia es dejar morir a personas por retirar dinero de la sanidad para dárselo a la banka, violencia es quitarle un ojo a un adolescente con una pelota de goma por expresar en la calle sus ideas, violencia es manipular la opinión pública a beneficio privado, violencia es ver como te quitan tu beca para que el nené de un rico tenga un coche mejor, violencia es que te engañen con tu hipoteca y te echen de tu casa... sigo?? El poder ha conseguido que hasta nos neguemos nuestro LEGÍTIMO DERECHO DE DEFENDERNOS. La imagen es un juego de niños comparada con LA VIOLENCIA VERDADERA, LA DEL SISTEMA.
É que temos que reflexionar sobre o que facemos e pensamos como cidadanía... Eu son unha persoa moi pacífica, amante do pacifismo... pero teño a obriga de reflexionar sobre a situación das demais persoas e entender como se sinten. Imaxina que estás nunha manifestación, sen facer NADA, só expresando o que pensas, e lle quitan a teu amigx/irmán/mozx, etc. un ollo só por falar, que apalean a outra amiga só por falar... (como saberás aconteceu realmente moitas veces no último ano). En serio, de verdade, que non terías a menor gana de defendelx?? Iso escapa de calquera lema como "violencia non". As cousas son contextuais, circunstanciais... e unha situación inxusta pode requerir dunha contestación violenta. Triste pero real. O pobo palestino por exemplo. Israel leva como 6-7 décadas matando case a diario a civís inocentes para roubar a súa terra. Temos a capacidade de dicir que lanzar unha pedra para a autodefensa fronte aos proxectís dos tanques é "malo"? Creo que se somos serixs e empáticxs é imposible afirmar iso ou defender que a imaxe que puxen por ex. non é lexíitma ou xusta...
O problema é que estás metendo a tódalas violencias no mesmo saco, e iso é tremendamente inxusto. É igual a violencia dunha muller que se defende mentres a violan que a do seu violador cando tenta facelo?. Claro que precisamos institucións e saír do Estado de Natureza ao que te refieres, sen dúbida. O problema, e aquí é onde penso que non o ves, é que as institucións que temos están tan deterioradas, son tan corruptas, e non responden as necesidades da maioría, que están rompendo o Contrato de Social para a non agresión e a convivencia en paz da cidadanía. Son esas institucións vulneradas e velenosas, as que nos están empuxando novamente cara ao Estado de Natureza (o que está facendo a policía é o mellor exemplo)... Reflexionemos, a teoría está ben, pero hai que adaptala aos tempos que nos tocou vivir, non podemos amarrarnos a ela sen pensar.
A mín tamén me gusta e estou de acordo en que o fondo é parecido :). Bueno, o que temos agora en parte de Europa é unha neoescravitude, encuberta, que sendo nefasta, penso que é "mellor" que a escravitude "real" (o digo por ser xusto por ex. cos rapaces que pasan 16h ao día facendo iphones). Esperanza hai SEMPRE, porque a razón e a bondade están do noso lado. É só unha cuestión de ritmos: o que algúns vemos axiña porque estamos a diario en temas de xustiza, a outrxs (como a xeración anterior) lles custa moito máis porque a súa educación foi nefasta e están acostumados ás xerarquías. Pero o tempo o porá todo no seu lugar, sempre foi así, o lamentable é que levará por diante millares de vidas...
Entradas
No hay comentarios:
Publicar un comentario